واریس
این مستند که درباره موجودات فضایی ساخته شده است با مدارکی که همه شما خواهید دید اثبات می کند که واقعا ما در این دنیا تنها هم نیستم که هیچ موجودات بیگانه ای هم با ما زندگی می کنند.
علل تکامل موجود فرازمینی
طبق نظر دانشمندان فعالیت تمدنهای دیگر در فضا در هر مرحله‌ای از تکامل که
باشند، باید به وسیله مشکلات مربوط به تأمین انرژی محدود گردد. به عنوان
مثال ایجاد فرستنده رادیویی نیرومند برای برقراری ارتباط با موجودات هوشمند
دیگر در جهان، به وسیله فرستادن علائم در تمام جهات به انرژی عظیمی نیاز
دارد که می‌تواند موجودیت این تمدن را به مخاطره اندازد. به علاوه، این طرح
مستلزم تلاشهای فراوانی است، در صورتی یک تمدن می‌تواند از عهده چنین طرحی
برآید که آن را ضروری تشخیص دهد. بنابراین این مسئله هنوز در دوره بررسی
است. هیچ تمدنی در خارج از سیاره ما کشف نشده است و امیدی برای کشف حتی یکی
از آنها بسیار ضعیف است. مفهوم چنین جستجویی چه است؟ به گفته پژوهشگر
دانشگاهی، جی.آی. نان (G.I.Naon) از فرهنگستان علوم استونی، تحقیق درباره
مسئله تمدنهای فرازمینی به ما کمک می‌کند که به نحو بهتری به مطالعه خودمان
بپردازیم. بشریت در تکامل خود به مرحله‌ای قدم نهاده که بیش از هر وقت، از
وحدت خود با جهان آگاه است، او می‌داند قوانین فیزیکی حاکم بر سیاره‌اش با
قوانینی که بر بقیه جهان حکمفرماست، یکسان است.امروزه دانستن این قوانین
بدین مفهوم است که بتوانیم وظیفه و کارمان را به طور موثری طرح ریزی کنیم و
آینده خود را بر مبنای اطلاعات علمی پیش بینی نمائیم. تحقیق درباره مسئله
تمدنهای فرازمینی در سطح کنونی علوم طبیعی، یکی از موثرترین راههای دست
یافتن به هدفهایمان است. بطور کلی با تلاش برای دانستن درباره امکان
موجودیت تمدنهای دیگر، درباره موجودیت خود در فضا می‌آموزیم و تمدن خود را
از چیزی که بازتاب این تمدن در آینه کیهانی است، مطالعه می‌نماییم زمانی
که بشر زمینی در علوم ارتباطات آنقدر پیشرفت نکرده است که بتواند بیرون از
محیط زیست خودش را ببیند و بتواند با آن محیط رابطه‌ای برقرار کند صرفاً به
این دلیل نمی‌تواند بگوید در آن بیرون هیچکس نیست چنین تفکری ناشی از
نخواستن و نتوانستن و فرار از دانستن است بلکه بهتر آنست که بگوید هنوز چشم
و گوش بشر آنقدر قوی نشده‌اند تا آن بیرون را ببینند و درک کنند اما
واقعیت چیست؟ واقعیت این است که تکنولوژی ارتباطات ما هنوز آنقدر پیشرفت
نکرده که بتوانیم چهان اطرافمان را بفهمیم در این راستا باید بگویم سرعت
نهایی ارتباطات ما سرعت نور است که در مقیاس فضایی تقریباً فاقد ارزش است
چرا؟ چون در ارتباط با نزدیکترین ستاره یعنی آلفا سنتائوری ارسال و دریافت
یک پیام ما حدود نه سال وقت می‌‌برد اما در همین حال اگر پیاممان را
بخواهیم به سوی دیگری از کهکشان خودمان ارسال کنیم هزاران سال وقت خواهد
گرفت و طبیعتا چنین تکنولوژی در ارتباطات فرازمینی نا کارآمد است و مثل این
می‌‌ماند که ما بایستیم و همانند صدها سال پیش فردی را از فاصله چند صد
کیلومتری با فریاد زدنمان با خبر کنیم به نظر شما آیا این احمقانه نیست پس
در اینجا بهتر است تصور کنیم که موجودات فرا زمینی پیشرفته پیامهایشان را
فراتر از سرعت نور و با سیستم‌های پیشرفته تر از ما به فضا می‌‌فرستند که
ما به علت ندانستن این تکنولوژی نسبت به آن کور هستیم و قادر به دریافت آن
نیستیم کما اینکه همین حالا ممکن است ما در معرض پیامهای بیشمار اینچنینی
از فضا باشیم .
شانس‌ها و گزینه‌های وجود زیست غیرزمینی
با پیشرفت علم در قرن اخیر، حال دیگر می‌توانیم پاسخ‌های روشن تری را
درباره حیات و احتمال وجود آن در کیهان بیابیم. با احتساب شماره تخمینی
سیارات عالم، دانشمندان محاسبه کرده‌اند احتمال اینکه ما تنها باشیم و به
جز زمین در سراسر کائنات نشانی از حیات نباشد یک در ۱۰۰ میلیون است. در هر
کهکشان مانند راه شیری ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره وجود دارد و کیهان شناسان
تخمین می‌‌زنند ۴۰۰ میلیارد کهکشان در عالم موجود است بنابراین پذیرفتنی
نیست اگر بگوییم سیاره کوچک ما در کنار ستاره عادی مان تنها مکان پذیرای
حیات در عالم است اما تنها زیستگاهی که تاکنون در عالم می‌‌شناسیم زمین
خودمان است. در اینجا به دلیل گستردگی مطلب بحث درباره حیات در کیهان را به
حوزه کوچک تر آن یعنی منظومه شمسی محدود خواهیم کرد و به احتمال وجود حیات
و سیارات و اقمار پذیرای آن می‌‌پردازیم.
گزینه‌های وجود حیات
در منظومه شمسی غیر از زمین تنها سه گزینه وجود دارد که احتمال پیدایش حیات
بر روی آنها بررسی می‌شود. می‌توانیم با اطمینان بگوییم حیات در مریخ، یکی
از اقمار مشتری – اروپا و یکی از اقمار زحل – تیتان – می‌تواند پدید
بیاید. کمربند حیات خورشید شامل سه سیاره زهره، زمین و مریخ است. (کمربند
حیات در منظومه شمسی یعنی جایی که سیاره‌ای با جو مناسب دارای آب به صورت
مایع است و احتمال شکل گیری حیات تنها در این کمربند وجود دارد) سیاره زهره
از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به زمین دارد. جرم آنها با هم برابر است و
ضمناً ترکیبات اتمسفری اولیه دو سیاره شباهت زیادی با هم داشته‌اند اما
سیاره زهره کمی نزدیک تر از زمین به خورشید است و این باعث عدم پایداری آب
مایع در آن سیاره می‌شود. همچنین گاز کربنیکی که در جو آن قرار دارد باعث
ایجاد خاصیت گلخانه‌ای شدید شده و درجه حرارت آن را تا ۵۰۰ سانتی گراد
می‌‌رساند. بنابراین می‌‌بینید که از شرایط ابتدایی حیات یعنی آب مایع و جو
مناسب برخوردار نیست.
حجم: ۳۶۸٫۲۴ MB
ads