نویسنده و کارگردان: احمدرضا معتمدی
بازیگران: فرامرز قریبیان، مهدی هاشمی، مهتاب کرامتی،
مهران احمدی، حمید ابراهیمی، داود فتحعلیبیگی، شاهعلی سرخانی، هدا ناصح،
حسن محمدی غمخوار، تارا رحمتی، یگانه عمروانی، فروغ ایزدیار، فرخنده فرمانیزاده، کاوه آشنا، زهرا مزرعه، رابعه نیکطلب، نفیسه احمدی، علی خازنی، صوفیا دژاکام
- خلاصه داستان:
درباره مردی است که طی تصادفی، دچار فراموشی میشود و زنی که همسر خود را درتصادف از دست داده است و هر سال برای یافتن او در روزنامه آگهی می دهد.
- نظر نویسندگان کافهسینما:
–> جدول ارزشگذاری فیلمهای روی پرده
سید آریا قریشی:
این که معتمدی بالاخره توانسته پیامهایش را در قالب یک داستان به تماشاگر منتقل کند خوشحالکننده است. اما از جایی به بعد همه امیدها به یأس مبدل میشود. کشش داستانی از بین میرود و باز حواس تماشاگر به این سمت پرت میشود که پشت این داستان چه مضامینی وجود دارد. با این وجود آلزایمر بهترین فیلم احمدرضا معتمدی تا به امروز است و این ما را امیدوار میکند تا شاید او بتواند روزی فیلمی بسازد که همه این پیامهای بزرگ را در دل خودش داشته باشد و در عین حال تماشاگر را خسته نکند. کاری که در همین فیلم هم در دقایقی موفق به انجامش میشود.
آریان گلصورت:
آلزایمر موفق میشود در کنار پیامهای آشکار خود، داستانش را هم پیش ببرد و به سرانجام برساند. بدین ترتیب، هم میتوان فیلم را ملودرامی دید که شخصیت اصلیاش تلاش میکند با محیط اطرف خود بجنگد و بر سر ایمان و اعتقادش بایستد و هم میتوان شخصیتهای مختلف فیلم را نمایندهی یک گروه اجتماعی در نظر گرفت و تفسیرهای خاص سیاسی و اجتماعی خود را داشت. این تعادل نسبی، ویژگیای بود که در فیلمهای دیگر معتمدی دیده نمیشد و به همین دلیل هم میتوان آلزایمر را بهترین فیلم معتمدی تا امروز دانست. البته آلزایمر فیلم کمنقص و یکدستی نیست و برخی از رفتارهای شخصیتهایش منطق درست و حسابیای ندارند. با اینکه آلزایمر فیلمی نیست که تماشاگرش را سر شوق بیاورد، اما پیشرفت کارگرداناش را به خوبی نشان میدهد.
محسن شرفالدین:
آلزایمر فیلم محترمیست.همانطور که مثلا مرهم یا سیزده ۵۹ فیلم های محترمی بودند. اصلا اکران امسال پر بود از فیلم هایی که ما از روی ترحم هم که شده نمی توانستیم موضع سفت و سختی دربرابرشان بگیریم و آلزایمر هم متعلق به همین گروه است. معمولا در این شرایط می گویند “خنثی”. آلزایمر اما خنثی نبود چون حداقل به صورت نمایشی هم که شده تنور انتخاب فیلم برای اسکار را داغ کرد. منتهی باید گفت؛ سینما یافت نمی شود